کد مطلب:32439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا نبايد براي شناخت خداوند، خود را مقياس قرار دهيم؟

زيرا ما موجودي از هر جهت محدوديم و او موجودي است كاملا بي نهايت. هستي، علم، قدرت و زندگي ما و خلاصه همه چيز ما محدود است، ولي هستي، علم، قدرت، حيات و بقاي او، همه نامحدود است. مثلا ما شنواييم، امّا اين شنوايي با شرايط و اعضاي ويژه شنوايي اگر بخواهيم شنوايي خدا را با خود قياس كنيم، بايد - العياذ بالله - چنين بگوييم كه خدا نيز در شرايط و با آلاتي ويژه مي شنود. آشكار است كه اگر چنين بگوييم، خدا را نشناخته ايم، زيرا شنوايي او محدود نيست و همچنين ديگر صفاتش.
وانگهي مقياس بايد به گونه اي باشد كه بتوان طرفين مقايسه را با آن سنجيد، در حالي كه در اين مورد، ما موجودي از موجودات عالم طبيعتيم و خداوند، مجرّد صرف و محيط بر تمام نظام هستي. پس، چگونه موجودي ممكن و نيازمند را مي توان مقياس موجودي مجرّد بي نهايت فرض كرد؟!

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ80ـ